Hoewel de tweede plek redelijk stevig in onze handen was stond er in de voorlaatste ronde toch een soort van vuurproef te wachten. Het voor hun laatste kans strijdende Waagtoren 2 zou ongetwijfeld tot de tanden toe gewapend en gemotiveerd richting Zaanstreek op appel komen. Voeg daarbij het aan onze kant ontbreken van Christiaan en Roland en hun beoogde invallers hetgeen de voortekenen nog minder gunstig maakte. Een meevaller was nog het vooruit kunnen spelen van Bryan maar hij kon zijn troef in de vorm van een aanzienlijk ratingverschil helaas niet uitspelen, remise. Op de wedstijddag waren wij aan elk bord op papier de underdog, het duidelijkst met de invalbeurt van Emil.

Desalniettemin kenden we een flitsende start en die kon zoals zo vaak alleen maar van Paul komen. Het bleek dat hij met zwart eigenlijk nog veel gevaarlijker uit de hoek kan komen als hij één van z'n systeempjes op het bord krijgt. Dankbaar kon hij al z'n stukken op de witte rokadestelling richten toen zijn tegenstander een bekende openingsvariant principieel aanpakte en op pionwinst inging. Op zeker moment was er nog maar één zet om aan stukverlies te ontkomen maar die was onreglementair waarna de witspeler het maar meteen voor gezien hield.

Aan de andere borden zag het er inmiddels al een stuk somberder uit. Schrijver dezes kon zich een onlangs voorbereide variant niet helemaal meer herinneren en meende te moeten voortzetten met een uit een soortgelijke stelling bekend pionoffer. Jan Brink had in het Siciliaans een stuk op b5 geofferd maar dat lijkt toch alleen maar kansrijk zolang de zwarte koning in het midden moet verblijven. Jaap had minder dan niets bereikt in een iets te solide versie van het Londen Systeem en zijn tegenstander had een remiseaanbod afgeslagen. Robin zag zijn op g2 geposteerde loper tot een monument verworden terwijl Jan Rot zijn pionnenstructuur op de koningsvleugel aan gort liet slaan. Emil had van ons allemaal op dat moment misschien nog wel de meest uitzichtrijke stelling nadat hij in een gezond opgezette Anti-Siciliaan onvervaard ten strijde trok met een kwaliteitsoffer.

Het volgende speeluur stond in het teken van twee claims. Allereerst van mijn kant toen mijn tegenstander zijn pogingen om wat bedenktijd te winnen iets te ver doorvoerde en zo driemaal dezelfde stelling liet ontstaan. Een meevaller gezien de inmiddels concrete vormen aannemende druk op de zwarte vesting. Vervolgens was het de beurt aan de gasten om te claimen toen Emil's mobiele telefoon afging. Weliswaar niet direct aan het bord maar daar toch niet ver vanaf en in ieder geval in de speelruimte. Had iets met de zogenaamde 'vliegtuigstand' te maken, één van de ongetwijfeld vele varianten waarin een telefoon niet echt uitgeschakeld blijkt te zijn. Waarmee de munitie aan de tegenstander was gegeven om wedstrijdleider Jan Rot tot handelen te dwingen. Die was echter niet van zins geweest om daar zo maar de zwaarste straf aan te verbinden en had de spelers in kwestie gesommeerd om door te spelen. Zelf had ik daar tot dat moment vanuit de analyseruimte weinig van meegekregen maar ik zou hetzelfde besloten hebben. Zeker ook aangezien er in de nieuwste reglementen nog steeds niet expliciet beschreven staat wat de sanctie op een afgaande telefoon moet zijn. Ja, alleen dat het ding uitgeschakeld 'dient' te zijn net zoals je je zetten 'dient' te noteren en onreglementaire zetten 'dient' terug te nemen. Het FIDE reglement omschrijft alleen de situatie waarin schaaktechnisch gebruik van een mobiele telefoon het geval is of vermoed wordt. En dan bleek het ongelukkige moment ook nog eens plaatsgevonden te hebben toen Emil over het remiseaanbod van zijn tegenstander aan het nadenken was! Zijn loperpaar was inmiddels tot volle activiteit gekomen en de zwarte koning moest zich zorgen maken over een veilig heenkomen. Maar de stelling werd in ieder geval niet meer uitgespeeld want daarmee dachten de Alkmaarders hun kans op een succesvol protest richting KNSB te verspelen. Wat mij de rest van de middag een behoorlijk pestgevoel bezorgde. Want waarom moest dit nu uitgerekend gebeuren met een dit seizoen boven zichzelf uitstijgende debutant die ik de avond ervoor lekker heb kunnen inspelen?!

Jan Brink en Robin hadden hun stellingen helaas niet meer weten te repareren maar in de laatste twee partijen gebeurde er nog wel het een en ander in ons voordeel. Allereerst bij Jaap die zoals bekend altijd even getergd als nauwkeurig pleegt voort te zetten als zijn tegenstander denkt te kunnen forceren. Het leverde hem in een paardeindspel nog een pluspion op maar de zwarte koning stond te actief om daar munt uit te kunnen slaan.

En wat er bij Jan Rot gebeurde sloeg helemaal alles. Toen hij met zijn paard zijn eigen vrijpion ging ondersteunen slaagde wit erin om eindelijk zijn meerderheid op de koningsvleugel in werking te zetten en twee verbonden vrijpionnen te laten opstomen. Maar iets minder handige manoeuvres met koning en paard lieten een zetherhaling toe waaraan wit alleen kon ontkomen door het paard te weg te geven en al zijn geld op de g-pion te zetten. Die kon Jan met zijn paard echter onschadelijk maken waarna er een toreneindspel ontstond waarin beide spelers hun vrijpion konden ondersteunen met de koning. Jan leek met een ongelukkige torenzet een belangrijk tempo te verliezen alhoewel de stelling waarschijnlijk nog net remise was. Maar de witspeler deed ook een duit in het zakje met een even onbegrijpelijke als tijdrovende koningsswitch. Waardoor Jan nu zelfs winstkansen kreeg aangezien hij met zijn koning ook nog de witte a-pion kon meenemen. Helaas gaf hij iets te vroeg zijn toren voor de witte f-pion waarna de witte koning net op tijd ter plaatse was. Het zou toch ook iets te veel van het goede geweest zijn als we hier een heel punt aan overgehouden hadden maar het halfje kan nog best een belangrijk bordpuntje betekenen. En wie weet welke kant het met de door de bond te bepalen uitslag aan bord 8 nog opgaat? Voorlopig hebben wij die dus toch nog maar even open laten staan.

Witte Paard K1 - De Waagtoren K2  3 - 4

(Chris de Saegher 2068 - Jeroen Smorenberg 2151  ½ - ½, Jan Brink 1931 - Hebert Perez Garcia 2036  0 - 1, Paul van Haastert 1948 - Gerard de Geus 2044  1 - 0, Jaap de Berg 1855 - Ronald Groot 1978  ½ - ½, Bryan Wijk 2023 - Klaas Jan Koedijk 1743  ½ - ½, Robin Mandersloot 1811 - Dirk v/d Meiden 2001  0 - 1, Jan Rot 1762 - Ton Fasel 1837  ½ - ½, Emil Aktas 1376 - Kevin Brands 1776 ? - ?)