In de eerste de beste wedstrijd die er écht toe deed kregen we de grootste nederlaag tot nu toe te slikken. Het excuus dat de tegenpartij ten tweeden male in hun sterkste opstelling aantrad gaat niet op aangezien we op bijna ieder bord nog konden bogen op een licht ratingoverwicht.

Alleen invallerAndré kreeg een op papier veel zwaarder tegenstander in de persoon van meervoudig NHSB-veteranenkampioen Frans Arp die gezien zijn slechte score aan het laatste bord was geplaatst. Voorwaar geen makkelijke opdracht zéker niet toen ook nog eens een standaard loperoffer op h7 toegelaten werd. Maar na weigering daarvan leek alles nog wel mee te vallen totdat André iets te lang wachtte met het ruilen van een loper tegen een paard waardoor een dubbele aanval de partij direct besliste.

De achterstand werd vergroot doordatAlexander na een op het oog geslaagde openingsopzet zijn eigen dynamische mogelijkheden niet onderkende en in plaats daarvan de deur voor zijn tegenstander steeds wijder openzette.

Nog meer rampspoed aan de lagere borden toen een wellicht iets te gedurfd kwaliteitsoffer vanPaul niet het gewenste effect sorteerde. Er volgde nog wel een leuke tactische slagenwisseling maar afwikkeling naar een verloren eindspel was onvermijdelijk.

Aan de overige borden zag het er niet naar uit dat deze schade nog gerepareerd kon worden en het was dan ook een meevaller dat de tegenstander vanJan Roeberszijn met goed spel verkregen stelling met pluspion met één grafzet om zeep hielp, 3-1.

Jan Brink zag zijn aanvankelijk passieve Stonewall-stelling rond de tijdcontrole zet voor zet opknappen en even leek het of hij met een vrije d-pion voor nóg een tegentreffer ging zorgen maar zijn tegenstander kon nog bijtijds aan de noodrem trekken en afwikkelen naar een gelijkstaand toreneindspel.

Christiaan had zich na een onorthodox damepionsysteempje  ook voornamelijk tot verdedigen moeten beperken en dat ging hem na een bijtijds geplaatst dameoffer uiteindelijk goed af.

Uw verslaggever (CdS) had tegen zijn eigen nieuwe opening ook al weinig in de melk te brokkelen en mocht niet klagen dat hij de gelegenheid kreeg om naar een toreneindspel af te wikkelen. Toen zijn toren ook nog eens achter de vrijpion kon komen leken er zowaar nog winstkansen te zijn maar na wellicht niet de meest optimale zettenreeks legde de vijandelijke vrijpion uiteindelijk genoeg tegenwicht in de schaal.

TenslotteTjerkdie wederom tot het eind streed voor het teambelang nadat zijn vanuit de opening verkregen voordeel al lang verdampt was en zijn winstpogingen moest bekopen met een niet te houden dubbel lopereindspel.

Algehele misère alom dus wat ook wel blijkt uit het feit dat niemand zijn doordruk notatieformulier aan mij toevertrouwd heeft, een teken aan de wand!?

Kennemer Combinatie 3                    -           Witte Paard 1                                     5½ - 2½

Benjamin Go (2139)                          -           Chris de Saegher (2192)                      ½ - ½

Pieter Kroon (1970)                           -           Christiaan Molenaar (2009)                 ½ - ½

Ronald Keizer (2079)                        -           Jan Roebers (2145)                               0 – 1

Gerard Snijders (1970)                      -           Jan Brink (2016)                                  ½ - ½

René Bakker (1955)                           -           Tjerk van Blokland (2005)                    1 – 0

Aad de Bruijn (1913)                        -           Alexander Kretzschmar (-)                   1 – 0

Yehuda Pelter (1956)                        -           Paul van Haastert (2038)                      1 – 0

Frans Arp (2054)                               -           André Meester (1835)                          1 – 0