| 8 | |||||||||
| 7 | |||||||||
| 6 | |||||||||
| 5 | |||||||||
| 4 | |||||||||
| 3 | |||||||||
| 2 | |||||||||
| 1 | |||||||||
| a | b | c | d | e | f | g | h |
Stelling na 10. Pc3. Hier speelde Andrés tegenstander Tc8. Na Lb5, Pf6, Db7 staat zwart aangekrant. Txc3 werkt niet, vanwege xc3, Dxc3, Ld2, Dxa1, Ke2. Er dreigt dan mat en zwarts dame staat in. Zwart speelde dus Td8. Tja, dan ga je er kansloos af.Niet veel later won ik ook. Na viertien zetten stond het zo en bood ik (zwart) remise aan:
| 8 | |||||||||
| 7 | |||||||||
| 6 | |||||||||
| 5 | |||||||||
| 4 | |||||||||
| 3 | |||||||||
| 2 | |||||||||
| 1 | |||||||||
| a | b | c | d | e | f | g | h |
Mijn tegenstander reageerde echter niet en speelde meteen door. Tja, dan vraag je erom. Nadat de stelling nog 26 zetten in evenwicht was, maakte hij een aantal kleine foutjes waardoor ik een pion won. Rond de 56e zet ging ik door mijn vlag. Niets aan het handje want 56 zetten gedaan. Mijn tegenstander zei echter: Jij verliezen, vlag gevallen!. De teamleider besteedde vervolgens erg weinig aandacht aan hem.
Met een redelijke techniek zette ik hem toen maar van het bord.Tegelijkertijd won ook Cor. Hij haalde in tijdnood een trucje uit waardoor hij een vol stuk won. Na de tijdscontrole haalde hij het punt eenvoudig binnen.Ook Hans won. Invaller Arton greep na een zeer turbulente partij mis. Op zijn bord gebeurde de gekste dingen, helaas kwam hij letterlijk met lege handen te staan.Remco kan ik zelden volgen. Het leek slecht te gaan, maar een sterke tegenaanval zou wel eens de beslissing kunnen brengen. Zijn tegenstander wikkelde echter af naar een eindspel. Aangezien er ongelijke lopers op het bord waren, waren er vast wel remise kansen. Een trucje van zijn tegenstander maakte echter een einde aan de partij.Als laatste was Eric bezig. In het begin oordeelde wij zijn stelling als iets minder. Maar ja, Eric zit achter het bord en die weet altijd wel kansen te creeëren. En inderdaad het bord kwam in vuur te staan. Het einde heb ik gemist. Het werd remise.André kende een heel leuk restaurantje vlakbij de speelzaal en het theater Carré. Maar volgens hem is het altijd vol, dus we moesten reserveren. Eenmaal daar aangekomen, voerde André het woord:
André: "Wij willen graag een tafel voor vanavond reserveren."
Serveerster: "Met hoeveel personen komt u?"
André: "Ohh, dat weten we nog niet!"
Serveerster: "Meneer, dat moeten wij toch echt weten".
André: "Nou, doe maar iets van 6 of 7."
Serveerster: "Meneer, dat maakt nogal uit een tafel voor 6 of 8!"
Na enig rekenwerk kwam hij op 6. Waarop de serveerster vroeg: "Hoe laat wilt u aan tafel."
André: "Ohh, dat weten we nog niet. Tussen nu en 8 uur misschien..."
Om stipt 7 uur waren wij bij het Indonesisch restaurant "Flamboyant". Het eten was mijn inziens erg goed. Ik had iets van mango kipsalade met saté saus vooraf en ossehaas met soja saus als hoofdgerecht. Teamgenoten Cor, Remco en Hans vonden het zelfs zo lekker dat ze nog een tweede keer bestelden. Gelukkig hoefde ik mij niet te generen, want de hele avond was er werkelijk waar geen andere gast!
De terugreis was nog een hele beleving. Cor wou snel naar huis en stapte op het metrostation bijna de verkeerde metro in! Ik kon hem nog net tegenhouden. Niet veel later op CS, Cor: "De trein van .56 staat er nog!, snel instappen jongens!" Ook dit keer moest ik Cor corrigeren. "Nee, Cor niet instappen dat is de intercity naar Den Helder...". Je zou bijna verwachten dat dit geen derde keer zou gebeuren. Op station Zaandam nam Hans afscheid van ons. André, Carmen, Cor en ik bleven in de trein achter. Ik: "Zeg Cor, stond jouw fiets niet op Zaandam!" En ja hoor Cor vloog vlak voor het dichtgaan van de deuren de trein uit.
Ach, ja op zo'n dag denk je wel eens "Het is maar goed dat ik er bij ben!".