De verrassende koppositie die ons NHSB-team na de 3e ronde innam zijn we helaas alweer kwijt. De thuiswedstrijd tegen concurrent Castricum N2 leverde een flinke deceptie op.
Het begin was hoopvol. Na nauwelijks een uur spelen kwam de 1-0 op het scorebord. Een door zijn tegenstander niet goed berekende slagenwisseling leverde onze speler stukwinst en spoedig partijwinst op.Maar een bord lager gebeurde bij Roland het tegenovergestelde. Hij raakte na een verkeerde manoeuvre een stuk achter, speelde nog door tot zijn koning van alle onderdanen was ontdaan, hopend op pat?De gelijke stand bleef intact bij de volgende uitslag. Op de 6e zet pleegde schrijver dezes na enig aarzelen een actie waarbij ik via loperoffer op f7 met enkele paardensprongen twee pionnen + de toren op a8 kreeg tegen loper en paard. Mijn torens kwamen niet uit de verf, de lopers van mijn tegenstander waren te actief, remise na herhaling van zetten.
Vervolgens ging er onzerzijds van alles mis.André zag over het hoofd dat, na zijn torenzet om de witte vrijpion op a7 onschadelijk te maken, wit met de dame twee ongedekte stukken tegelijk kon aanvallen. De vrijpion viel, maar ook Andre’s loper.Piet koos in een aanvankelijk gelijk opgaande partij een verkeerd plan en Hans liet zijn koning in de h8-hoek drukken. Een opmars van een pion op de g-lijn, ondersteund door al het witte zware geschut kon hij niet pareren.
Drie nullen op rij, de wedstrijd was beslist.Emil deed nog verwoede pogingen om zijn 100% score ook na deze wedstrijd te handhaven. Maar zijn tegenstander werkte niet mee, bood enkele keren remise aan en dat werd uiteindelijk ook het resultaat toen er aan beide kanten alleen nog zwaar materiaal en pionnen resteerden.Lang zag het ernaar uit dat we toch nog een tweede winst zouden kunnen boeken, want Leendert had een kansrijke stelling opgebouwd en zijn tegenstander raakte door zijn tijd heen. Maar juist toen verblunderde Leendert een stuk en ging even later ten onder aan een mataanval.Een zware nederlaag dus; wonden likken maar en in februari, na de winterstop en hopelijk gesterkt door positieve Tata-resultaten van deze en gene, de weg omhoog weer zien te vinden.
Het Witte Paard N1 (1650)– Castricum N2 (1716) 2-6André Meester (1860) – Matthias van Zwet (1819) 0-1, Jan Rot (1797) – Hans Leeuwerik (1758) ½-½, Robin Mandersloot (1791) – Piet Kuijs (1769) 1-0, Roland van Soest (1745) – Victor de Vries (1707) 0-1, Piet Zegers (1659) – Gerard van Pinxteren (1711) 0-1, Leendert Saarloos (1657) – Gerard Kuijs (1647) 0-1, Hans van Heems (1511) – Hidde Brugman (1662) 0-1, Emil Aktas (1313) – Wim Pool ½-½.