Ik vind schaken nog steeds leuk. Maar steeds verliezen na goede partijen geeft altijd weer en kater. Dat ebt weg om vervolgens weer aan de slag te gaan. Ik speelde de laatste twee partijen in Het Witte Paard 2 met wit en

kon openen met de zgn. Bird opening, f2-f4. Dat is de enige opening die ik echt heb bestudeerd. En voor beide partijen heb ik nog weer eens het boekje dat ik ooit van Jaap de Berg kreeg bekeken. Dat heeft geholpen, al kwam ik in de eerste van de volgende partijen niet zo goed uit de opening, maar in de tweede wel.

Piet van Tellingen,Witte Paard 2 (1374) - Piet Kerssens,Krommenie 2 (1612)

NHSB competitie, 02.11.2010

Ik stond heel goed, (bijv. 28.Pxf5! jr) maar ik verspeelde weer eens mijn dame, bleef toch nog meteen toren en drie pionnen over tegen alleen een dame voor zwart. Dat stond als volgt: Kh3, Th6, pionnen f4, g3 en h2 voor wit en de zwarte dame stond op e2, de koning op d4. Echte kenners zeiden: dit is remise tehouden, misschien zelfs te winnen, maar ik liet mij mat zetten! 0–1

Piet van Tellingen,Witte Paard 2 (1374) - Jan Barteling,Koedijk 1 (1710)

NHSB competitie 26.11.2010

Vrijdag 26 november speelde ik tegen de heer Barteling (Koedijk) aan bord 8. We verloren met 3-5 en als ik mijn gewonnen stelling rustig had afgemaakt was het 4-4 geweest. (en als Joop wat sneller zijn klok had ingedrukt in gewonnen stelling zelfs 5-3! jr)

Schaken is ook: in rust de tijd nemen om na te denken. Er was geen sprake van tijdnood. Het is ook: onder druk rustig blijven. Zelfs een 69-jarige is niet te oud om dat te leren. Twee punten verspeeld voor het 2e en Piets rating blijft dalen! Het wordt tijd voor een ommekeer.