Op 8 september overleed in Nieuwegein op 66-jarige leeftijd Jan Dirk Rijvordt. Zijn overlijden kwam totaal onverwacht. 's Middags had hij met zijn vrouw Babs nog een fietstocht van 40 km gemaakt, 's avonds kreeg hij een hartinfarct en reanimatie mocht niet meer baten.
Op 4 september stuurde Jan mij, naar aanleiding van een uitnodiging voor de jubileumavond van Het Witte Paard, nog het volgende e-mailbericht:
“Hallo Jan,
Zo is het Witte Paard binnenkort weer even oud als jij nu bent. Mag ik je aanspreken als Mr. Witte Paard?
Ik wil graag komen op 24 oktober. Ik heb goede herinneringen aan de jubilea van 1964 en 1989.
Ik zal ook een stuk voor Haver schrijven. Ik heb hiervoor een uitgebreid schaakarchief tot mijn beschikking.
Als ik er aan toe kom, ga ik mijn komplete verzameling Havers inscannen. Als ik me goed herinner heb ik je hier al eens over gemaild.
Tot ziens, Jan Rijvordt”
“Als ik er aan toe kom”. Het heeft helaas niet zo mogen zijn.
Jan Rijvordt werd op 13 september 1963 als 15-jarige lid van Het Witte Paard. Waarschijnlijk volgde hij het voorbeeld van leeftijd- en schoolgenoten Henk de Wilde en Kees Dekker die in 1961 en 1962 de club een verjongingskuur bezorgden en inmiddels tot de top behoorden. Jan deed in enthousiasme weinig voor hen onder. In zijn eerste drie seizoenen miste hij maar één ronde van de interne competitie.
Najaar 1966 nam Jan samen met Kees Dekker het redacteurschap van clubblad Haver van mij over. Meteen was er sprake van een nieuwe, jeugdige, frisse stijl.Dat redacteurschap eindigde in september 1971, Jan werd toen secretaris van de club, als opvolger van Martin Rem.Zijn werkzaamheden als secretaris beletten hem niet om in het seizoen 1971/72 voor de eerste en enige keer in zijn carrière het clubkampioenschap in de wacht te slepen.
In Haver van oktober/november 1979, bij het 40-jarig bestaan van Het Witte Paard blikte hij daarop terug in een artikel getiteld ‘Met een neuslengte verschil’. Het zal ter herinnering aan Jan een plaats krijgen in onze komende jubileumuitgave bij het 75-jarig bestaan.
Na een jaar uit het bestuur te zijn geweest liet Jan zich in 1976 tot voorzitter benoemen. Drie jaar oefende hij deze functie uit. Door zijn verhuizing naar Maarn, eind 1978, kwam daaraan in september 1979 een eind, evenals aan zijn lidmaatschap.
Ook qua schaakprestaties weerde Jan Rijvordt zich verdienstelijk. Van 1963 tot 1968 maakte hij deel uit van het 2e, eerst in de 3e klasse NHSB, later in de 2e klasse. In 1968 maakte hij de sprong naar het 1e, dat net uit de NHSB gepromoveerd was naar de 2e - toen nog laagste - klasse KNSB. Met dat team - er werd toen nog met tientallen gespeeld - promoveerde Jan gelijk door naar de 1e klasse KNSB. Daarna speelde hij tot zijn vertrek afwisselend in het 1e en het 2e.
Belangstelling voor Het Witte Paard bleef er, zie bovenstaand e-mailbericht, steeds. Hiervan getuigt ook zijn financiële steun aan de club als donateur.Zijn veel te vroege heengaan is voor zijn vrouw Babs, zoon Wouter en dochter Sandra een gevoelig verlies. Ik wens hun bij de verwerking daarvan veel sterkte toe.