Een uitgesproken favoriet is er ditmaal niet in onze KNSB poule maar willen wij tot op het eind een rol spelen in de titelstrijd dan zal er natuurlijk tegen de op papier wat mindere teams niets weggegeven mogen worden. In dat licht werden er in de openingswedstrijd tegen Bergen goede zaken gedaan. Dat viel enerzijds ook wel te verwachten want ten opzichte van het onderlinge treffen drie seizoenen geleden, waar wij ook al aan het langste eind trokken,  waren de gastheren hun sterkste drie spelers kwijtgeraakt. Anderzijds moet je dat ook maar weer waarmaken en over 8 borden uitgesmeerd ligt er altijd wel een nederlaag op de loer. Maar uiteindelijk kwam eenieder van ons de middag schadevrij door en konden er maar liefst 5 overwinningen genoteerd worden.

Het zal u niet verbazen dat Paul wederom het eerste punt binnenbracht. Je moet al van goede huize komen om het Siciliaans tegen hem aan te durven aangezien Paul daarin de weg naar de vijandelijke koning nog sneller weet te vinden dan wat ie normaal al doet. Een centrumdoorbraak was de inleiding tot een beslissende invasie op de koningsvleugel waarbij de zwarte koning zijn beschermende pionnentrio alras kwijtraakte.

Jaap kreeg dezelfde tegenstander als destijds en wist ook nu de Hollandse opstelling niet te kraken. Ook Roland maakte even pas op de plaats met een afwikkeling naar een gelijkstaand zware stukken eindspel. Daarvoor had zijn koningsstelling na het verzwakkende g5 wel de nodige stormen moeten doorstaan.

Jan Brink leek na pionverlies in de problemen te komen maar had goed getaxeerd dat de achtergebleven witte pion op d4 niet voldoende te verdedigen was. Daarmee werd ook de pion op e5 zwak en toen die van het bord verdween schoof onze nestor het verder onberispelijk uit. Compliment nog wel aan de tegenstander die Jan er af en toe op attent maakte zijn klok in te drukken!

Robin had na de opening juist een pion gewonnen maar moest die even later weer inleveren. Toen hij via een kleine combinatie dameruil kon afdwingen was de activiteit van zijn koning in het resterende toreneindspel de beslissende factor.

Daarmee waren de vier bordpunten bereikt en invaller Emil smaakte vlak na de tijdcontrole het genoegen het beslissende halfje binnen te brengen. Ook hij moest aanvankelijk alle zeilen bijzetten om niet overlopen te worden maar goed verdedigingswerk maakte de gevaarlijkste zwarte stukken onschadelijk en leverde zelfs een kleine kwaliteit op. Maar de twee zwarte pluspionnen legden voldoende gewicht in de schaal.

Aan onze twee kopmannen tenslotte de opdracht om de score op te vijzelen. Dat lukte Bryan als eerste toen hij via enige slagenwisselingen een pionnetje voor was gebleven en door een elegant zetje er een tweede bij wist winnen. En dat alles zonder randpionzetten?!

Vorig seizoen al vaak als laatste bezig met soms rampzalige gevolgen maar nu wist uw verslaggever tot op het eind de concentratie redelijk goed te bewaren. Al lagen er in een eerder stadium van de partij al diverse kansen voor het oprapen en was het zwarte voordeel grotendeels verdwenen. Een goed getimede centrumdoorbraak dwong wit praktisch een kwaliteit er tegenaan te gooien waarbij hij nog wel 2 verbonden centrumpionnen kreeg. Maar een tweede breekzet verhinderde dat het witte paard tot activiteit kwam waarna het laatste punt bijgeschreven kon worden.

Over de 3 weken het saillante treffen met het andere ZSC/HWP combinatie team!