Met een hoopgevend slotakkoord heeft Het Witte Paard 2 afscheid genomen van de 2eklasse NHSB. Aan de borden 1 tot en met 4 werd naamgenoot HWP Haarlem 4 met 3-1 geklopt!Maar helaas

konden de laagste vier Zaanse borden daar slechts een half punt aan toevoegen, zodat de wedstrijd eindigde in de kleinst mogelijke nederlaag.Dit betekende voor de Haarlemmers het kampioenschap en dus promotie naar de 1eklasse en voor ons tweede achttal de voorlaatste plaats en degradatie naar de 3eklasse.Voor aanvang van de wedstrijd sprak ik de spelers ongeveer als volgt toe:

“ Vanavond een duel tussen twee witte paarden.

De NHSB is de enige regionale bond waarin dat mogelijk is, al moeten onze gasten van vanavond in de bond als HWP door het leven gaan omdat wij net iets eerder in 1946 lid van de NHSB werden.

De twee andere witte paarden die de KNSB kent vinden we, als ik ten minste goed gezocht heb, in Deventer en Sas van Gent.

Daarnaast zijn er nog allerlei andere paarden. Om er van de 17 maar wat te noemen: uiteraard onze tegenvoeter het zwarte paard, maar ook het briesend paard, het zeepaard, het springende paard, het houten paard en ’t stokpaardje. Er is zelfs een Friese variant: de hynste sprong oftewel paardensprong.

Het Witte Paard 2 – Het Witte Paard 4. Als ik de ratings zie en eerlijk ben denk en vrees ik dat er vanavond nog twee andere paardvarianten tevoorschijn zullen komen: het promotiepaard en het degradatiepaard.

Ik gun HWP 4 natuurlijk van harte een kampioenschap, maar dat het ten koste moet gaan van ons tweede achttal zou minder leuk zijn.

En dat hoeft ook niet.

In de 2e klasse C zijn afgelopen dinsdag alle andere wedstrijden al gespeeld en uit de stand blijkt dat HWP 4 vanavond zelfs bij 6-2 verlies nog kampioen zal zijn.

Maar wij willen ook best genoegen nemen met een 4½-3½ overwinning, waarmee degradatie wordt voorkomen.

Na afloop trakteren we dan op een extra consumptie.

De min of meer gebruikelijke gratis eerste consumptie hangt er niet van af.

Het is vandaag 1 april, dus alles wat ik gezegd moet je maar zien als een poging tot grappige inleiding van een hopelijk sportieve wedstrijd.

Ik neem aan dat iedereen de spelregels voor de competitie kent en als er geen vragen zijn mogen de zwartspelers de klok in werking zetten.”

Daarna begon de strijd, waarin onze witte paarden vochten als leeuwen. Wel moest Piet Zegers na een goed uur spelen al tegen een pion achterstand aankijken – wat hij de laatste tijd overigens wel gewend is – en hadden Roland, Robin, Leendert en Joop – ook al niet ongewoon – nogal wat meer tijd gebruikt dan hun tegenstanders, maar de onzen hadden zeker niet de mindere stellingen. Een kwartiertje later gaf Roland een pion voor complicaties door lang te rocheren en waren aan het bord van André nog maar negen zetten gedaan, terwijl Piet Zegers en zijn opponent er al 26 hadden genoteerd.

Bij André zag het er goed uit. Hij kwam met pionwinst uit de opening en zijn tegenstander gebruikte veel tijd. Ook Hans stond beter en drukte de zwarte koning via de open g-lijn in de hoek.

Toen kwam vrij plotseling een tegenvaller. Joop manoeuvreerde wat ongelukkig met loper en dame, waarvan zijn tegenstander grif gebruik maakte door de dekking van een stuk te ondermijnen. Na anderhalf uur 0-1 en nog 1 punt te gaan voor HWP 4.

Na zo’n twee uur spelen was de stand op de klok aan bord 1: wit 1 uur, zwart 3 minuten. Gelukkig voor Roland bereikte hij een eindspel met een goed paard tegen een nogal slechte loper. Dat gaf hem de kans om snel te zetten en intussen zijn pion achterstand ongedaan te maken, ja zelfs een vrijpion op de h-lijn te creëren. Met nog enkele seconden over haalde hij de 36ezet.

De situatie aan de andere borden om kwart voor elf: André laat zijn in tijdnood verkerende tegenstander een zwarte vrijpion tot h2 brengen, Piet Zegers vecht met een pion minder terug, Robin houdt de stelling redelijk in evenwicht, Leendert staat moeilijk, Hans heeft nog steeds wat voordeel, Piet van Tellingen staat gelijk. Daar wordt om elf uur de vrede getekend. ½-1½, nog ½ punt is HWP 4 verwijderd van het kampioenschap.

Dan komt plotseling het verschil op de ranglijst helaas toch tot uiting in nederlagen van Leendert, die zijn koning in het nauw ziet gebracht, en Hans, die in een gecompliceerde stelling minstens de kwaliteit moet verliezen. ½-3½, HWP 4 is kampioen en dat is merkbaar.

Maar de strijd is nog niet gestreden, al geeft de achterstand ons weinig hoop op een gunstig resultaat.

Het slotakkoord waarvan ik in het begin van dit relaas melding maakte kon het tij dan ook niet keren. Toen Robin in remise moest berusten was ons vonnis geveld: 1-4 en dus degradatie.

Roland had inmiddels zijn vrijpion verspeeld, maar hij had een stelling ingenomen waarin hij, zelfs met nog maar een paar minuten bedenktijd, niet kon verliezen. Dat zag zijn tegenstander weldra ook in. Dat de nederlaag daarmee ons deel werd maakte niet veel meer uit. Bovendien sloten we de match af met twee fraaie overwinningen. Piet Zegers had het zijn tegenstander zo lastig gemaakt dat deze de uitvluggerfase niet overleefde en ook André maakte, nadat hij de vrijpion bekwaam had opgevangen, het karwei gedecideerd af. 3½-4½, tegen de kampioen een prima resultaat. Ook tegen het als tweede geëindigde ZSC/Saende 4 behaalden we die score, maar helaas stonden daar tegenover de desastreuze nederlagen in de uitwedstrijden: twee met 1-7 en een met ½-7½.

Het Witte Paard 2 (1627) - HWP Haarlem 4 (1725) 3½-4½Roland van Soest (1755) - Naseeh Ziyadah (1713) ½-½André Meester (1742) - Richard Vink (1779) 1-0Piet Zegers (1677) - Marius Jaspers (1751) 1-0Robin Mandersloot (1610) - Kir Teo (1746) ½-½Leendert Saarloos (1735) - Paul Tuyp (1709) 0-1Hans van Heems (1533) - Bas Kamps (1700) 0-1Joop Dragstra (1691) - Marco Boekhout (1678) 0-1Piet van Tellingen (1374) - Lucas Mulder ( ?? ) ½-½

Het Witte Paard 2 dus afgedaald naar de 3eklasse NHSB. Voor het laatst speelde het daar in het seizoen 1964/65!Een krantenverslag – kom daar nu maar eens om! – uit juni 1965:

“. . . . . . heeft Witte Paard 2 de beslissingswedstrijd tegen VHS 3 met 5½-4½ gewonnen. Dit betekent alsnog promotie naar de 2e klasse, waarin dit tiental dus de plaats van het eerste, dat naar de 1e klasse NHSB promoveerde, zal innemen. Hiermee is een nieuw succes toegevoegd aan de reeks die het bloeiende clubleven van Het Witte Paard de laatste jaren opleverde.”

Helaas, vergane glorie . . . . . . . . .