“Nieuwe competitie, nieuwe kansen, we beginnen weer met een schone lei.”

Wedstrijdleider Harry Lips van HWP Haarlem wees in zijn openingstoespraakje bij aanvang van HWP Haarlem 6 – Het Witte Paard 2 ook nog speciaal op enkele andere nieuwigheden. Het speeltempo bedraagt nu 100 minuten + 10 seconden bijtelling per zet voor de hele partij, dus geen tijdcontrole meer bij 36 zetten. Ook het ingeschakeld bij zich hebben van ‘communicatieapparatuur’ is aan nieuwe bepalingen onderhevig. Het kan leiden tot tijdstraf en zelfs verlies van je partij.

Na een voorspoedige autorit – al moest Piet bij Westzaan nog wel even de goede afslag zien te vinden – waren we mooi op tijd gearriveerd in sociëteit ‘Vereeninging’ aan de Zijlweg. Uiteraard ook wat parkeerproblemen. En we begonnen zowaar redelijk op tijd, dat was daar wel eens anders.

Problemen ondervonden onze Witte Paarders ook nauwelijks in hun partijen, ondanks – dat weer wel – de summiere verlichting in de speelzaal.

André kwam met zwart wat moeilijk uit de opening maar kreeg remise aangeboden, wat hij na een blik op de andere borden maar aannam.

Roland, op revanche belust na zijn nederlaag als invaller in het 1eafgelopen zaterdag, veroverde in rap tempo een pion en wikkelde af naar een eindspel met een witte loper tegen een zwart paard. Dat viel ten offer aan oprukkende pionnen en het pleit was beslecht.

Volgde weer een degelijke remise van Hans in wiens partij het evenwicht niet werd verbroken.

Robin, zaterdag bij het 1eook ingevallen en spectaculair winnaar tegen Huib Middelhoven, had kennelijk de smaak nog te pakken. Hij liet wit rustig een pionnetje op b7 pakken, gooide er later nog een giftige tegenaan en sloeg zijn tegenstander figuurlijk k.o.

Halve en hele punten bleven elkaar opvolgen. Piet Zegers had met wit niet veel kunnen bereiken. Wie de puntendeling voorstelde is mij ontgaan maar het feit was er.

Daarna was de beurt aan uw verslaggever, die op zet 11 zijn tegenstander dwong zijn zwarte koning uit een schaak te halen naar e7. In het vervolg van de partij moest die monarch steeds vluchten voor nieuwe dreigingen en na toch nog lang de problemen het hoofd te hebben geboden ging hij op zet 33 beslissend in de fout.

Voor Piet van Tellingen valt het niet mee om een lange partij geconcentreerd te blijven spelen, maar deze keer lukte het – nog wel met zwart! – wonderwel. Omstreeks 23.15 uur zag zijn tegenstander in dat hij niet verder dan remise kon komen.

Tenslotte mocht Leendert het laatste punt voor ons laten noteren. Evenals Roland, maar wel met zwart, kwam hij na een moeilijk middenspel in een loper tegen paard eindspel terecht. Profiterend van enkele onnauwkeurigheden van zijn tegenstander creëerde hij aan beide zijden van het bord een vrijpion waartegen geen kruid gewassen was.

Met een 6-2 overwinning op zak (tussen haakjes: het speeltempo had nergens tot tijdnood geleid) konden we opgewekt omstreeks 23.30 de thuisreis aanvaarden.

De gedetailleerde uitslag:.