De eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen is voor een degradant vaak een lastige.De trend van het vorige seizoen wil zich nog wel eens even doorzetten en dat gold zéker voor mijn optredens in 2001, 2004 en 2005.

Even zovele nederlagen nadat we respectievelijk uit de 1eklasse, 2een 3eklasse KNSB waren afgedaald. Dat het team in 2001 en 2005 desondanks wist te winnen was ik kennelijk vergeten. Direct

nadat de wedstrijd tegen het homogene team van Kijk Uit van start was gegaan overheerste bij mij het gevoel dat het wederom mis kon gaan. Iets waar ik als teamleider van tevoren totaal geen rekening mee gehouden had!

De ellende begon bijYorick die bij zijn terugkeer er iets teveel op gebrand was de kromme openingsopzet van zijn tegenstander direct te weerleggen. Het stukoffer van zijn kant bleekechter een totaal averechts effect te hebben en al snel moest hij de vlag strijken.

Afgezien van Paul’s stelling (kansrijk stukoffer waarmee hij de zwarte koning in het midden vasthield) gaf de gang van zaken aan de andere borden voorlopig geen uitzicht op een kentering. Integendeel, want zo vlak voor de eerste tijdcontrole lietAlexanderzich een blunder ontglippen die hem zijn dame kostte.

En toen ook de tijdnoodverwikkelingen bijJan Roebersalleen maar schade aan zijn eigen stelling aangericht bleken te hebben zag het er helemaal somber uit.

Jan Brink had zich inmiddels uit zijn ‘slechte loper Stonewall-positie’ volledig weten te bevrijden maar de actieve opstelling van dame en toren was niet voldoende om de witte stelling beslissend binnen te dringen, ½ - 3½.

Uw verslaggever (CdS) was vanuit een prettig ogende stelling inmiddels ook op zwaar verzet gestuit maar liet de druk niet helemaal van de ketel gaan. Na de tijdcontrole zou eindelijk de witte pion op h5 van het bord gaan maar in plaats daarvan deed zijn tegenstander een heel paard in de aanbieding.

Paul was nadat hij zijn stuk had teruggewonnen in een technisch moeilijk te winnen toreneindspel terechtgekomen wat door het opspelen van de vrijpion naar de 7erij überhaupt geen kans op succes meer bood. Deze spektakelpartij had duidelijk meer verdiend!

De partij vanChristiaan was lange tijd zeer onduidelijk met twee spelers die voor het volle punt gingen. De dreigingen tegen de zwarte koning zagen er op zeker moment serieus uit maar onze man wist alle gevaarlijke aanvalsstukken af te ruilen en naar een simpel gewonnen toreneindspel af te wikkelen.

De definitieve klap werd tenslotte uitgedeeld in de partij vanTjerk maar dat zat er al een tijdje aan te komen. In een variant van de Caro-Kann waarin je met wit normaal gesproken voor twee resultaten (winst of remise) speelt moest hij veel tijd investeren om zich alles te herinneren. Daarbij een simpele loperruil over het hoofd ziend waarna in het toreneindspel opeens zwart voor diezelfde twee resultaten mocht spelen! Helaas met succes want de d-pion bleek uiteindelijk niet meer af te stoppen.

Witte Paard 1    -                       Kijk Uit                                                          3 – 5

Yorick ten Hagen         2166    - Colleen Otten                        1992               0 – 1

Jan Roebers                2176    - Arent van Nieukerken            2030               0 – 1

Chris de Saegher         2189    - André Kunst                          1981               1 – 0

Tjerk van Blokland       1949    - Peter van Nieuwenhuizen     1926                0 – 1

Christiaan Molenaar     2017    - Sinclair Koelemij                   1967                1 – 0

Paul van Haastert        1989    - Sebastiaan van Westerop    1885                ½ - ½

Jan Brink                      1957    - Ingmar Visser                        1770                ½ - ½

Alexander Kretzschmar 1801   - Guido van Leen                     1838                0 – 1