In de tweede ronde van de landelijke competitie stond voor Het Witte Paard het belangrijke treffen met Kennemer Combinatie 3 op het programma. Op papier het sterkste team in onze afdeling maar vanwege doorschuiven naar hun hogere teams kunnen zij lang niet altijd in de sterkste samenstelling spelen. In de eerste wedstrijd misten zij maar liefst 6 basisspelers en wisten er nog een gelijkspel uit te peuren en ditmaal waren de 4 hoogst gerate spelers er niet bij. Als wij een rol van betekenis in de strijd om de titel willen spelen moeten wij daar natuurlijk van profiteren maar dit is bepaald niet gelukt.
Om te beginnen hadden zij het al aardig uitgekiend door de vaste krachten met wit aan de even borden te posteren. Dat leverde 2½ bordpunt op en aangezien onze witspelers tegen de reserves tot niet meer dan 50% kwamen is hiermee de nederlaag verklaard. Al was het eerste punt nog voor ons toen de tegenstander van Jaap na een misplaatst stukoffer in het Frans al snel gedwongen werd om de dames te ruilen waarna de witte compensatie al helemaal verdwenen was. Maar even later was de voorsprong veranderd in een achterstand: Bryan had zijn koningsloper laten insluiten en het pionnenblokje op de damevleugel van Jan Rot bleek niet genoeg compensatie voor het verlies van een kleine kwaliteit.
Rond de eerste tijdcontrole had Christiaan zijn prima opgezette partij via een sterk geposteerd paard op f5 omgezet in een winnende koningsaanval maar een nieuwe tegenvaller was de remise van Robin. Ook hij had een sterk paard op f5 maar meende dit nog sterker op d6 te kunnen planten. Helaas werd daarmee ook weer de ruimte gegund aan het buitenspel staande zwarte paard waarna een grootscheepse stukkenruil niet meer te vermijden was.
Jan Brink had via het nodige duw- en trekwerk en een vleugje tactiek twee vrijpionnen op de damevleugel kunnen laten opstomen maar zwart kon daar met zijn koning bijtijds arriveren waarna er een remise toreneindspel resteerde. Daarmee leek voor ons de kans op een positief resultaat verkeken want de veste van uw verslaggever stond al geruimte tijd op instorten. In een stelling waarin beide partijen een zwakke damevleugel pion op de korrel namen lette ik even niet op waardoor de witte pion zomaar van c3 naar c5 kon oprukken. En niet veel later zelfs naar c7 waardoor mijn hoop om met dame en toren de witte koning te bestoken vervlogen leek. Via een slordigheidje liet wit een schijnoffer toe waarna de zwarte dame in alle vrijheid alsnog het halfje kon veilig stellen.
Maar dat bleek dus uiteindelijk niet voldoende! Paul was na een geslaagde opening kennelijk verstrikt geraakt in de vele goede afwikkelingsmogelijkheden en was het grootste deel van zijn voordeel kwijtgeraakt. In een eindspel met voor beiden K + T + L vermeed hij op het moment dat zich bij mij de ontsnapping nog niet aandiende een zetherhaling wat hem op een ingesloten loper kwam te staan. Terwijl hij die wellicht met een goede zettenreeks nog tegen diens zwarte evenknie had kunnen ruilen waarna er in het toreneindspel nog volop kansen geweest waren.
Kennemer Combinatie K3 - Witte Paard K1 4½ - 3½
(Vlad Omota 1912 - Paul van Haastert 2036 1 - 0, Pieter Kroon 1979 - Chris de Saegher 2139 ½ - ½, Martin Honkoop 1844 - Christiaan Molenaar 2091 0 - 1, Edward Scholtens 1910 - Bryan Wijk 2015 1 - 0, Jurriaan Boeren 1592 - Jan Brink 1870 ½ - ½, Robert Oosting 1910 - Jaap de Berg 1898 0 - 1, Keimpe Knijft 1737 - Robin Mandersloot 1794 ½ - ½, Jonathan de Kleuver 1919 - Jan Rot 1766 1 - 0)