Het ging dan misschien nergens meer om, maar de inhaalwedstrijd tegen het Haagse SHTV 2 was wellicht de laatste mogelijkheid om onder de 'Witte Paard vlag' nog eens van ons te doen spreken. Met Kees voor Christiaan was er bij ons aan kwaliteit niets ingeboet, onze tegenstanders moesten het zonder heel wat meer basiskrachten stellen. Desalniettemin bleef het spannend tot het eind waarbij de zege uiteindelijk toch nog ruim uitviel.

Het duurde lang voordat de eerste uitslag te noteren viel en dat was ditmaal een remise bij Roland. Zijn verrassingswapen tegen het Siciliaans (f3 om een Maroczy opstelling met c4 in te kunnen nemen) had kennelijk niet het gewenste effect gesorteerd.

Ook Bryan's openingaanpak was meer origineel dan effectief. Ditmaal achter de witte stukken werd hij geconfronteerd  met de Portugese variant van het Skandinavisch. De zwarte lopers oefenden al snel druk op de witte damevleugel uit hetgeen onze man een kwaliteit kostte. Maar om onduideljke redenen bracht zwart vervolgens zijn aangevallen paard niet in veiligheid en met 2 lichte stukken voor een toren tikte Bryan al snel de eerste overwinning binnen.

Niet veel later gevolgd door Kees die liet zien waarom binnen het Siciliaans de Scheveninger variant niet meer zo'n populariteit geniet. Je hoeft als witspeler daartegen niet meer tegen de storm in lang te rokeren om toch gewoon een koningsaanval op touw te kunnen zetten. Lopers op de lange diagonalen richting g7 en h7, paard op f5 en dame via e1 naar g3. Zwart kon zich uiteindelijk alleen nog verdedigen door een kwaliteit te geven maar de technische afronding was nog voor de eerste tijdcontrole een feit.

Jaap had inmiddels al lange tijd het eindspel van loper tegen paard op het bord waarbij het niet direct duidelijk was wie er op winst speelde. Pionnen op beide vleugels, maar grotendeels vastgelegd dus weinig dynamiek en het wekte geen verbazing dat beide spelers geen onnodige risico's wensten te nemen en remise overeen kwamen.

Jan Brink had in een scherpe Doorschuifvariant tegen zijn Caro-Kann een paard op e6 moeten toelaten en als die dan in het vervolg niet goed geslagen kan worden weet je dat het mis is voor zwart. Toen er even later nog een tweede paard via b5 kwam binnenzeilen bood Jan in een uiterste poging maar zijn dame aan en wit stond zo goed dat die nog een poos nadacht alvorens dat 'kleinood' toch maar te incasseren, 3 - 2.

Op dat moment kon de wedstrijd nog wel alle kanten op want Robin's compensatie voor een in de opening 'geofferde' loper was nog steeds ver te zoeken, Paul moest de nodige zeilen bijzetten om het bekende eindspelnadeeltje uit de Spaanse Ruilvariant te neutraliseren en uw verslaggever kon met sterk paard tegen slechte loper alleen maar vorderingen boeken door wit een gevaarlijk ogende vrije h-pion te gunnen.

Bij Robin kwam de ommekeer nog voor de eerste tijdcontrole toen zwart ten onrechte meende ondekbaar mat in de stelling gevlochten te hebben. Daarbij had hij een volle toren geïnvesteerd en dus was de materiële verhouding nu omgeslagen in een kwaliteit meer voor Robin die dat in het vervolg foutloos uitschoof.

Paul had zijn toren actief genoeg opgesteld om de enige potentieel gevaarlijke witte pion onder schot te houden en ikzelf slaagde er uiteindelijk ook in om de h-pion onschadelijk te maken met behoud van de dominantie over de witte koning en loper.

Aldus een enigszins geflatteerde 5½ - 2½ als soort van een blijvend visitekaartje in herinnering?!