Witte Paard N1 haakt af 03-02-2019

Het NHSB-team zal na de ietwat ongelukkige nederlaag tegen De Waagtoren N2 de blik naar beneden moeten bijstellen. De voortekenen leken al niet bepaald gunstig want naast André Meester die thuis nog even extra moet bijsterken na zijn operatie moest ook Jan Rot door fysiek ongemak een beurt overslaan. Toch even wennen om te moeten aantreden zonder deze steunpilaren. Gelukkig was naast vaste invaller Jan Brink vanuit ons KNSB-team ook Bryan Wijk beschikbaar dus van een verzwakking kon uiteindelijk geenszins gesproken worden.

De openingsfase gaat door bezigheden met de jeugd en de 'catering' doorgaans aan mij voorbij en ditmaal deed ik wel heel laat mijn eerste rondje langs de borden. Opvallend daarbij behalve dat alle partijen nog aan de gang waren ook dat Piet en Leendert andersom zaten ten opzichte van de door mij ingevulde en voorgelezen volgorde. Dat bleek later overigens nog redelijk goed uit te pakken. De meeste stukken waren geruild bij Hans en daar zou de eerste beslissing niet lang meer op zich laten wachten. Zijn tegenstander had in een eindspel een loper over maar de zwarte vrijpionnen leken voldoende tegenwicht te bieden. Wit vond nog een manier om de zwarte koning vast te zetten om zo met zijn eigen vrijpion ongestoord door te lopen. Had Hans de loper toch maar geslagen dan was hij er vanzelf wel achter gekomen dat de opmars van zijn a-pion door de zelfblokkade weliswaar niet tot wederzijdse promotie had geleid maar wel tot pat.

Dat was dus een tegenvaller maar na remises van Jan en Emil kwam de gelijkmaker uit onverwachte hoek. Bryan stond na pionverlies geruime tijd met zijn rug tegen de muur maar zijn tegenstander werd even te gretig met het slaan van een niet zo belangrijk tweede pionnetje waardoor de witte stukken eindelijk tot leven konden komen. De zwarte koning bleek toen toch niet zo veilig te staan en via wat slimme schaakjes veroverde Bryan beslissend materiaal.

Piet had weer een solide Caro-Kann van stal gehaald en zijn tegenstander had vrijwel al zijn bedenktijd geïnvesteerd in het vinden van een opening in de zwarte koningsveste. Misschien had er voor zwart meer ingezeten maar het toreneindspel van 2 tegen 1 wat ontstond was niet voldoende om de op increment spelende witspeler definitief van zijn stuk te brengen.

Helaas lieten beide topscorers het vervolgens jammerlijk afweten. Robin had na een geslaagde opening lange tijd het initiatief maar slaagde er niet in de beslissende tik richting witte koning uit te delen. Toen er in tijdnood omgeschakeld moest worden van aanval naar verdediging ging het mis. En nog iets schrijnender was het wat er bij Roland gebeurde. In een partij die langzaam op gang was gekomen in een stelling die nog alle kanten op kon liet hij opeens zijn laatste seconden wegtikken. Waarmee de wedstrijd dus in één klap beslist was en al het werk dat Leendert in zijn partij stopte om na het verspelen van groot voordeel in het eindspel alsnog toe te slaan slechts een persoonlijk succesje opleverde.

Witte Paard N1 - De Waagtoren N2  3½ - 4½

(Jan Brink 1931 - Alex Albrecht 1887  ½ - ½, Bryan Wijk 2023 - Guido Florijn 1854  1 - 0, Robin Mandersloot 1811 - Willem Meyles 1861  0 - 1, Roland van Soest 1766 - Paul Toepoel 1814  0 - 1, Piet Zegers 1635 - Leonard Haakman 1821  ½ - ½, Leendert Saarloos 1635 - Albert van der Meiden 1802  1 - 0, Hans van Heems 1500 - Dick Bouma 1688  0 - 1, Emil Aktas 1376 - Arjen Dibbets 1707  ½ - ½)


Chris de Saegher