Met Jan Brink (opnieuw), Bob en Albert in de gelederen in plaats van André, Roland en Hans, heeft Witte Paard N1 in de streekderby tegen De Pion een knappe 4-4 uit het vuur gesleept.

Het gelijkmakende punt kwam op naam van Emil, die na een resolute afwikkeling naar een gewonnen pionneneindspel nog wel even moest zoeken naar de winst, maar daar, tot opluchting van de al uitgespeelde teamgenoten en supporter Chris, uiteindelijk rond zet 80 in slaagde. Met zijn 3 uit 3 bewerkstelligde hij een tpr van 2290!

Het begin van de ontmoeting in Wormer zag er voor ons niet bepaald hoopgevend uit.Albert raakte al snel materiaal kwijt, Jan Brink moest na het in de doos verdwijnen van veel stukken berusten in remise. Eenzelfde resultaat kreeg Robin door zijn tegenstander aangeboden, een mazzel zoals even later bleek, want die had de winst voor het grijoen.Toen vervolgens Leendert met nog een vol bord moest capituleren kwam de thuisploeg op een comfortabel ogende 3-1.Maar de stellingen aan bord 5 tot en met 7 maakten duidelijk dat er voor ons toch nog hoop was. Bob, die voor het eerst dit seizoen in actie kwam, bereikte na schermutselingen waarover ik wat zorgen had, een eindspel met kwaliteit meer waarin zijn torens de beslissing brachten. Toen Piet, die met een pluspion al gunstig stond, plotseling een venijnige paardzet op het bord bracht en zijn tegenstander wel zag dat zijn dame in stond maar niet er ook mat dreigde, was de stand gelijk.Zelf had ik al op de 9e zet ernstig misgegrepen, voerde daarna nog 18 zetten een kansloze strijd en ging toen ook kijken hoe Emil een matchpunt voor ons redde.

Door de nederlaag van het tot nu toe ook twee keer winnende Castricum N2 zijn we nu een punt op hen uitgelopen.Volgende maand Witte Paard N1 – Castricum N2. Dan moet blijken of we misschien serieuze titelkansen hebben, wat ik me, als ik realistisch ben, van een team met de laagste gemiddelde rating nauwelijks kan voorstellen.

De Pion N1 (1680) – Witte Paard N1 (1570) 4-4Marc Hartog (1751) – Jan Brink (1908) ½-½, Stephan Paternotte (1994) – Jan Rot (1797) 1-0, Bart Westrate (1769) – Robin Mandersloot ½-½, Ron Greven (1759) – Leendert Saarloos (1657) 1-0, Rutger Schoone (1331) – Piet Zegers (1659) 0-1, Jan Koopman (1485) – Bob de Wit (1493) 0-1, Martin Selie (1650) – Emil Aktas 0-1, Peter Hoek (1698) – Albert de Wit 1-0.