Bij beide partijen was te merken dat alleen de eer nog op het spel stond. KC 3 moest het met 3 invallers doen die in verband met de belangen van KC 4 en KC 5 in de gezamenlijke slotronde van de NHSB Promotieklasse ook nog eens uit lagere teams gehaald moesten worden. Bij ons

was het weer eens de beurt aan Christiaan om een wedstrijddatum te vergeten, althans daar ga ik voorlopig vanuit want van enig contact is nog steeds geen sprake geweest. Des te kwalijker daar Roland beschikbaar was voor een invalbeurt en tegen één van de KC-oproepkrachten zéker kans op een goed resultaat gehad zou hebben.

Maar goed, binnen een uur dus op achterstand, 2-1 wel te verstaan, want Jaap (Franse ruilvariant tegen) en Alexander (snel vervlakte Moderne Verdediging) hadden inmiddels al een remise laten noteren. Misschien weinig ambitieus maar met het oog op de snel stijgende temperatuur in de speelzaal (3 KNSB- en 5 NHSB-wedstrijden!) wellicht verstandig.

Jan Rot probeerde zijn tegenstander nog wél het vuur aan de schenen te leggen, kreeg een prettig ruimteoverwicht maar toen dat verwaterde koos ook hij eieren voor zijn geld.

Jan Brink bestreed de man in vorm aan hun kant met het Schots en kreeg daarin met een minder gangbare opstelling met g6 en Lg7 te maken. Dan komt het op no-nonsense zetten aan om een prettig voordeeltje te bereiken en dat is Jan wel toevertrouwd. Zijn tegenstander bleef zich echter taai verdedigen en vlak voor de tijdcontrole werd in een stelling die er nog altijd iets beter voor wit uitzag tot remise besloten.

Wellicht ook met het oog op de nog resterende borden want daar zag het er naar uit dat de wedstrijd alsnog in ons voordeel zou kantelen. Paul kon na een bekend pionoffer in een Versnelde Draak dan weliswaar niet zijn geliefde spelletje richting vijandelijke koning spelen maar was bezig zijn materiële voordeel in het eindspel uit te schuiven. Jan Roebers had in een klassieke Spaanse partij een zwakke pion op c3 op de korrel genomen en moest alleen nog even een wanhoopsoffensief neutraliseren.

Schrijver dezes kreeg voor de zoveelste maal niet de verwachte tegenstander en verlaagde zich wederom tot het slappe Damepionspel. De zwarte aanpak oogde een beetje krom maar toen ik ook nog c2-c3 achterwege liet kon zwart zich via een schijnoffer op d4 volledig bevrijden. Tegen beter weten in leek ik een remiseaanbod te weigeren maar toch ook weer niet helemaal want mijn tegenstander heeft een beetje de reputatie om in tijdnood dingen te zoeken die er niet zijn en daarmee de simpele schaaklogica uit het oog te verliezen. Zo ook nu weer en op het moment dat de laatste seconden van zwart’s bedenktijd voor het voltooien van de 40ezet zelfs volledig ‘weggetikt’ waren zag zijn stelling er inmiddels ook niet meer al te fris uit.

Ondertussen had Jan via een elegant schijnoffer de witte dame weten te vangen waarna hij na de tijdcontrole de felicitaties in ontvangst mocht nemen (na een stroeve start met 4 remises een slotserie van 4 overwinningen!).

Paul kreeg zijn overwinning die hem in ieder geval het gedeeld topscorerschap van de afdeling zou opleveren bepaald niet cadeau! Of uiteindelijk toch wél want het toreneindspel zou 2 zetten voor het einde nog remise geweest zijn!

Kennemer Combinatie 3 - Witte Paard 1 3 – 5

Aad de Bruijn (1942) - Chris de Saegher (2161) 0 – 1Frans Arp (2025) - Jan Roebers (2161) 0 – 1Yehuda Pelter (1976) - Jan Brink (2025) ½ - ½Gerard Snijders (1980) - N.O. 1 – 0 (r)Rob de Haan (1766) - Paul van Haastert (2070) 0 – 1Ad Hendrikse (1920) - Alexander Kretzschmar (-)   ½ - ½Frank Sala (1636) - Jan Rot (1903) ½ - ½André Vlug (1686) - Jaap de Berg (1873) ½ - ½