Gelukkig kon het vierde op twee prima invallers rekenen in de personen van Ap de Jonge en Erwin van Oefel. Erwin had aan bord acht als eerste het volle punt binnengehaald, en ook Ap leek geen moeite te hebben met zijn tegenstander, die het eigenlijk veel te druk had met andere dingen. In een Spaanse opening sloeg Ap na a6 met zijn loper het paard op c6. Er werd teruggepakt met de b-pion. Dat moet je niet doen bij Ap. Helaas begon hij met circa 3 pionnen meer dan zijn tegenstander in het eindspel dusdanig te knoeien dat het toch nog remise werd. Inmiddels was Henri Dupon al van het bord gezet, en zag de stelling van David er riant uit. Toen ik echter na mijn eigen geruisloze overwinning terugkeerde van de bar met een alcoholische versnapering, trof ik bij David een ruine aan. Snel vergeten!

Ondertussen gaf Vojo, onrustig sniffend maar uiterst geconcentreerd, zijn paard cadeau. Dit bleek echter een slimme truc te zijn, want zijn oprukkende randpion was niet meer te stuiten. Dat zijn vrouwelijke tegenstander met een dame achter, en gadegeslagen door een toegestroomde menigte, gewoon doorspeelde alsof er niets aan de hand was, riekte naar masochisme. Voor pat is Vojo toch echt te geroutineerd! Ook Ron, zuchtend en puffend, had inmiddels geheel volgens verwachting (statistiek) remise gespeeld.

Op bord vier haalde Sjaak een huzarenstukje uit. Hij speelde het klaar om in de eerste acht zetten met zwart een opening te introduceren die spot met alle schaakwetten. Toen zijn tegenstander vier stukken ontwikkeld en gerokeerd had, had Sjaak alleen nog maar pionzetten gedaan. Het wekte dan ook geen verbazing dat hij compleet opgevouwen kwam te staan. Maar onder druk presteert Sjaak het best, 0-1!!!!