Met het gevaar van onderschatting dat altijd op de loer ligt konden we wel stellen dat het er in ronde 8 niet om ging of we de matchpunten zouden binnenhalen maar meer de vraag hoe hoog de score zou uitvallen. Zeker toen op zaterdagochtend ook nog het bericht binnenkwam dat de tegenstander LSG 5 met slechts 6 spelers zou aantreden. In die zin hebben we de kans op een echte megascore helaas een beetje laten liggen.
De opengelaten borden 5 en 8 hielden in eerste instantie in dat Jaap en Jan vrijaf kregen. Maar in het kader van de rol van wedstrijdleider die ook nog niet bezet was leek het uw verslaggever beter om zichzelf 'op te offeren' en zo Jan de gelegenheid te geven om in het nodige wedstrijdritme te blijven.
Formeel moest er nog wel een uur gewacht worden om de reglementaire punten bij te schrijven en zo kon het gebeuren dat de eerste reguliere overwinning nog eerder tot stand kwam. De tegenstander van Robin had vlak na de opening even over het hoofd gezien dat zwart na dameruil op d8 tussendoor een stuk op e2 met schaak kon meepakken en mocht direct opgeven.
Christiaan kon wel weer eens een succesje gebruiken en boekte dat door in een vreemd soort van Jänisch gambiet heel gedecideerd de aangeboden pionnen te incasseren en af te wikkelen naar een gewonnen toreneindspel.
Dat was dus 4-0 maar op dat moment zag het er zelfs nog even naar uit dat er alleen nog een halfje uit de partij van Jan Brink gehaald ging worden. Die heeft inmiddels ook het supersolide manoevreerschaak van het Londen systeem aan zijn repertoire toegevoegd wat qua structuur op deze middag al snel was overgegaan in een voor hem vertrouwde Stonewall stelling. In het lopereindspel dat ontstond waren alle zwarte pionnen op de kleur van de loper vastgelegd maar de stelling leek voor zwart niettemin makkelijk houdbaar.
Bij Paul was er ook al snel een eindspel ontstaan maar ook daar kun je soms op koningsaanval blijven spelen. Op zeker moment deed Paul dat echter iets te optimistisch met een stukoffer. In de laatste seconden voor de tijdcontrole liet zwart met zijn tweede toren echter de onderste rij in de steek hetgeen Paul in staat stelde om via de magneetcombinatie 1.Th8+,Kxh8 2.Tf8 mat alsnog het volle punt binnen te halen!
Over tijdcontrole gesproken: Roland was door lange inactiviteit kennelijk vergeten dat er na zet 40 een half uur bij komt en meende derhalve al direct op zijn increment aangewezen te zijn. Ook een probleem van de instelling van de digitale klokken die het half uur extra pas aangeven op het moment dat één van de spelers 'door de vlag' is. Had dit als wedstrijdleider achteraf gezien ook best nog wel even tussendoor aan de spelers kunnen melden maar een eerdere ervaring als teamleider (waarbij ik me liet ontvallen dat zet 40 nog niet gehaald was) weerhield me daarvan. Subtiele aanwijzingen waren ook niet aan Roland besteed aangezien hij de blik constant op het bord gefixeerd hield. Schaaktechnish leek het met een kwaliteit meer na dameruil ook met weinig tijd nog wel te händelen maar via wat suboptimale zetten liet onze man een vrije b-pion net iets te ver opstomen. Sorry Roland, zo'n terugkeer in de schaakarena was je niet gegund!
Bij Jan was inmiddels de vrede getekend en zo kwam het slotakkoord op naam van Bryan. Had met zijn vertrouwde openingsspelletje een pion geïncasseerd en al wat resteerde leek een al of niet langdurige technische afwerking. Groot was dan ook mijn verbazing bij de terugkeer uit de analyseruimte toen er van alle aanwezige lichte stukken alleen nog een wit paard op e7 was overgebleven. Weliswaar ingesloten maar anderzijds ook weer niet direct terug te nemen vanwege mat op de onderste rij. De witspeler voelde zich even later toch verplicht om het stuk terug te offeren waarmee hij op zijn beurt dan weer wel een zeer gunstig eindspel met zware stukken kreeg. Daarin wist Bryan echter aalglad met een torenoffer alsnog een eeuwig schaak mechanisme in de stelling te weven om zo alsnog een halfje veilig te stellen. En nu maar hopen dat dit aan het eind van de rit wellicht nog van gouden waarde kan zijn!?