Mijn eerste partij speelde ik tegen Mels v.d. Water die zich al voor de partij begon te ergeren: "Waarom heb ik altijd zwart tegen de toppers? Het is niet eerlijk". Wedstrijdleider Dirk-Willem (Cor Roet zat nog bij het Nederlands kampioenschap) deelde Mels mee dat er werd ingedeeld op rating: nr. 1 wit (Dennis) tegen nr. 2 (Ben) etc. Nadat Mels een kwaliteit moest weggeven om niet mat te gaan, moest de klok het ontgelden. Mijn klok zou niet lopen. 5 zetten later (3 minuten later) gaf Mels op. De hele zaal moest het ontgelden want Mels ging in protest tegen de uitslag want de klok van mij zou niet hebben gelopen. Na de partij had ik nog ruim 15 minuten over en aan de hand van de andere partijen kon worden afgeleid dat er nauwelijks tijd ontbrak.

Ondertussen maakte Ben de grap dat hij door al dit lawaai niet kon schaken en gaf dus op. In werkelijkheid werd hij door Dennis helemaal van het bord geveegd.

De partij René - Huib had een spannende ontknoping: Huib had minder tijd dan René maar René raakte in paniek en gaf letterlijk alles weg. Toen stond Huib zoveel voor dat hij niet meer wist wat hij moest doen (Koning, 2 pionnen, loper en paard tegen alleen Koning). In deze laatste seconden gaf Huib het paard en een pion weg. Hierna hield hij een randpion en een loper van het verkeerde hoekveld over. Toen viel de vlag van Huib.

In de tweede ronde won Dennis al vrij snel een pion tegen Mels. Met nog maar 3 minuten op de klok wist Dennis Mels mat te zetten. Mijn partij tegen Ben bestond dit keer niet uit een Caro-kann (Waarom heb ik toch altijd zwart tegen Ben...). De nederlaag van vorige week tegen Ben heb ik nog steeds niet verwerkt. Daarom besloot ik maar tot 1. ..., e5. Het mocht niet baten ook deze keer kwam ik er niet aan te pas.

Ap de Jonge en Henk v.d. EngPim Hoff en Gerard SmitAdrie Punt en Garard v.d. Bergh